Inhoud
- Boterbloem: plantenfamilie en benodigdheden
- Een giftige boterbloemenplant
- Twee gifstoffen en hun effecten op het lichaam
- Daar vind je de boterbloem!
- Essentials om ze te herkennen
- tips
De giftige boterbloem behoort tot boterbloemplanten
Boterbloem: plantenfamilie en benodigdheden
De boterbloem, ook algemeen bekend als wiet, reuzel, kruidige boterbloem, Gilberich en houndstooth is zelfs een begrip voor kinderen. Wie kent ze niet, deze bloem die zoveel weiden bevolkt in het late voorjaar?
Een giftige boterbloemenplant
De boterbloem is het meest voorkomende lid van de plantenfamilie van boterbloemenplanten ook bekend als Ranunculaceae. Net als alle andere planten binnen deze familie, is de boterbloem gevuld met gifstoffen.
Twee gifstoffen en hun effecten op het lichaam
Naast de werkzame stof Ranunculin, die in alle boterbloemenplanten voorkomt, is het de stof protoanemonine, die de boterbloemen zo giftig maakt. In het bijzonder zitten de wortels boordevol met dit ingrediënt, dat bij het drogen verandert in het giftige anemoninezuur.
Iedereen die verse boterbloemen eet (men zou nauwelijks denken aan meer eten vanwege de onaangenaam hete smaak), zelfs met kleine hoeveelheden, kan symptomen verwachten die wijzen op een vergiftiging. Deze omvatten:
Daar vind je de boterbloem!
Deze plant van de familie Hahnenfußgewächse wordt gevonden op natte weiden, aan bosranden, in struiken, langs de weg en overal, waar de grond stikstofrijk en kalkrijk is. Het is inheems in Europa, Azië en zelfs Noord-Amerika. Het belangrijkste distributiegebied is het Midden-Europese gebied en kan tot 2300 m hoog worden.
Essentials om ze te herkennen
Deze kenmerken maken het gemakkelijk om de boterbloem te herkennen:
tips
De paardenbloem wordt ook wel boterbloem genoemd. Buttercup is voor hem, vooral in Zuid-Duitsland, een populaire populaire naam. Maar in tegenstelling tot de scherpe lulvoet is hij niet giftig.