Inhoud
- Oleander is gemakkelijk zichzelf te vermenigvuldigen
- Vooral eenvoudig: vermeerdering over stekken
- Werkt prima op oudere planten: deel oleanders
- Trek de oleander uit het zaad
- tips
Oleander kan het beste worden vermenigvuldigd met stekken
Oleander is gemakkelijk zichzelf te vermenigvuldigen
Oleander (Nerium oleander), een houtachtige, groenblijvende plant, komt oorspronkelijk uit het Middellandse-Zeegebied en groeit daar bij voorkeur in natte weiden. De tot drie meter hoge struik wordt ook in dit land gekweekt - bij voorkeur in emmers, omdat oleander - op enkele soorten na - niet winterhard is. De bloeiende struik is vrij gemakkelijk te verzorgen en kan ook gemakkelijk worden vermeerderd.
Vorige artikel De meest voorkomende ziekten en plagen van de oleander Volgend artikel Oleander winterslaap beter in de winterVooral eenvoudig: vermeerdering over stekken
De vegetatieve vermeerdering van de oleander is bijzonder eenvoudig, door de knipsels die elk jaar tijdens het snoeien voorkomen, te bewortelen, hetzij in een glas water of in magere grond. In principe kunnen alle scheuten als stekken worden gebruikt, op voorwaarde dat ze minstens 15 centimeter lang zijn. Wortelen kan echter het beste worden bereikt met jonge, nog niet houtachtige takken. Deze moeten in de maanden tussen juni en september worden gesneden.
In plaats van ze in een glas water te plaatsen, kunt u de stekken ook in een mager groeiend substraat plaatsen. Houd het substraat gelijkmatig vochtig en zorg voor een hoge luchtvochtigheid. U kunt dit bereiken door een wegwerpglas of een gesneden PET-fles over het snijden te plaatsen.
Werkt prima op oudere planten: deel oleanders
Oleander groeit erg bossig en heeft meestal drie of zelfs meer krachtige hoofdscheuten. Oudere oleanders kunnen daarom worden gesplitst de volgende keer dat je verpot door het wortelsysteem te snijden, zodat elke nieuwe plant minstens een van deze hoofdscheuten ontvangt. Plant vervolgens de afzonderlijke stukken in nieuwe potten. Oleander moet zo vroeg mogelijk in het jaar worden verdeeld, vóór de bloei - het is het beste om de procedure al in april te starten. Dan hebben de gesplitste afzonderlijke planten ruimschoots de gelegenheid om nieuwe bloemen te vormen en valt de bloedsomloop dit seizoen niet uit.
Trek de oleander uit het zaad
In het bijzonder vormen oudere oleanders zaaddozen tenzij de vervaagde scheuten worden afgesneden. Hieruit kun je de zaden krijgen die je nodig hebt om te kweken, maar de resulterende zaailingen zullen er waarschijnlijk anders uitzien dan de moederplant - mutaties en de opkomst van onbekend genetisch materiaal is geen uitzondering, maar de regel in dit soort vermeerdering. Omdat het in de winter niet koud wordt in het huis van de oleander, hoeft u de zaden niet te stratificeren. In plaats daarvan kunt u ze meteen zaaien. De beste tijd om te zaaien is echter de late winter of het vroege voorjaar, d. h. in februari of maart. De zaden ontkiemen het beste in een kamerkas op een lichte en warme locatie. Maar verlies uw geduld niet als na enkele weken nog geen zaailingen zichtbaar zijn: soms duurt het een beetje.
De jonge plantjes kunnen worden omgezet in een voedingsstofrijk substraat zodra ze naast de twee zaadlobben ten minste één ander bladpaar hebben ontwikkeld. Zorg ervoor dat de zaailingen in de kweekschotel niet te dicht bij elkaar zitten, anders kunnen de fijne wortels in elkaar verstrikt raken en kunt u de zaailingen niet beschadigen in individuele plantenbakken.
tips
Als je stekken, verdorde scheuten of zaaddozen bij Oleander snijdt, moet je dit nooit zonder handschoenen doen! Alle plantendelen van de bloeiende struik zijn zeer giftig, wat vooral geldt voor het melksap. Dit kan irritatie van de huid (bijv. Huiduitslag) veroorzaken bij contact met de huid, maar als het sap in open wonden en dus in de bloedbaan terechtkomt, kan het ook tekenen van intoxicatie veroorzaken.